Монголчууд нийгмийн тогтолцоогоо өөрчилж, зах зээлийн эдийн засагт шилжсэн он жилүүдэд амьдралаа өөр өөрийнхөөрөө болгох гэж их зүтгэлээ. Оюуны хөдөлмөр үнэгүйдэж, ганзагын наймаанд хөдөө хот, хөгшин залуугүй шогшиж хэдэн жилийг үдлээ. Эрүүл саруул, идэр залуу бүхэн нь харьд очин аль хүнд хэцүү гэсэн ажлыг нь хийж ар гэрээ тэжээж хэсэг үзэв. Одоо ч хийж л байна. Энэ бол монгол оюуны ямар ч үнэ цэнэгүй дүрвэлт юм. Газар шороогоо ухаж, ил далд байгаа зарж болох бүхнийг зарж үрж л байна. Амьдралаа болгох, асуудлаа шийдэх, үр хүүхдээ бусдаас дор явуулахгүй гэсэндээ ийнхүү хүн болгон чадах бүхнээ хийсээр хорин хэдэн жилийг үдлээ. Үр дүн бий, сургамж ухаарал бий. Амжилт ололт бий. Монголчууд туулах ёстой замаа туулж, үзэх ёстой юмаа л үзэж байгаа байх.