Эрт дээр үеэс хойш “тоо”, “дугаар” хүний амьдралд олон чухал үүрэг гүйцэтгэж байжээ. Эртний хүмүүс тоонд онцгой нууцлаг шинж чанар агуулагдаж байгаа гэдэгт итгэдэг байлаа. Зарим нэг тоо аз, амжилт авч ирдэг гэж үздэг бол нөгөө нь хувь заяанд хүнд цохилт өгнө гэж гүнзгий итгэж байлаа. Вавилон, Индус, Пифагорийн соёл иргэншилд тоо бол бүхний эхлэл гэж ярьдаг байв. Эртний энэтхэг, египет, халдей нар тооны салбарт хүлээн зөвшөөрөгдсөн мэргэжилтнүүд байжээ. Хятадууд сондгой тоон ян буюу тэнгэр, дархан, сайн тоо, харин тэгш тоог инь буюу газар, хувирамтгай байдал, муу тоо гэж үздэг байжээ. Христийн сургаалд гэгээн Августин, Александр нараас өмнө тооны бэлгэ тэмдгийн тухай ойлголт бүдэг бадаг байлаа.